Bugün ayın ışığı,
Elinde bal kaşığı,
Yine nerden geliyon,
Mahlenin yakışığı.
Vay nerdesin nerdesin,
Kaldır yüzün perdesin,
Diyeceğim çok amma,
Pek kalaba yerdesin.
Bu mükemmel sözler ve türkü için Neşet Ertaş üstada bir teşekkür ettikten sonra; konuyu İsmail Altunsaray'a getirmek istiyorum. Çünkü, "yeni kuşak" halk müziği sanatçıları içinde en "adam gibi adam"ı, hatta Neşet Ertaş'ın, Şemsi Yastıman'ın, Aşık Mahzuni Şerif'in, Sabahat Akkiraz’ın yani "eski toprak"ların yaşadığı, çalıp söylediği, bizim bir köşesinde sessizce demlendiğimiz, tamamen iç dünyamıza ait o kimselerin görmediği "arka bahçemize”, temelli yerleşmese de sıkça ziyarete gelmeyi hak eden bir isim kendisi, muhtemelen yıllar içinde daimi olacak oradaki yeri. Ayrıca, Neşet Ertaş türkülerinin, Neşat Ertaş’tan sonra en yakıştığı adam. Özetle, diyorum ki; “ne çalıp söylüyor be...”
