Hayatımda hep ne olduğunu tam kestiremediğim can alıcı bir şeyler eksik oldu. Çocukluğumda futbolcu kartlarının içinden yapıştırmalar çıkardı, o futbolcu çıkartmalarını posterdeki listede tamamlayabilirsen sana hediye verirlerdi. Fakat o listeyi asla tamamlayamazdın, zira bir futbolcunun çıkartmasını üretmezlerdi kimse hediye almasın diye. Mesela Trabzonspor'lu Osman Özköylü'nün yapıştırması aslaçıkmazdı bizim mahallede, yani kimseye çıkmadı benim gördüğüm. Tolunay, İskender, Şota'nın çıkartmaları en çok çıkanlardı, artık Tolunay'ın tipine bile sinir oluyordum; fakat Osman hiç çıkmadı. He işte, hayatım da biraz o futbolcu listesi gibiydi. Bir parça sürekli eksikti, Osman eksikti, asla da tamamlanamıyordu. Allahsız Osman...
Karım benim en sonunda bulabildiğim Osman'ım oldu. Hayatımda eksik olan parçaydı karım. Sabahları yataktan kalkmak için sebebi olmayan bir insanın uyanma sebebiydi. Ayağa kalkıp işe gidebilmek için motivasyondu karım. "Bir Kelime Bir İşlem"deki joker harfiydi karım. "Kim Milyoner Olmak İster"de telefon jokeri olarak aranan ve sorulan soruyu 10 saniyede bilen işe yarar arkadaştı karım. İlkokulda yapmadığın ödevini bir akşam önce senin yerine yapıp habersizce çantana koyan kardeşti karım. "Osmo"daki siyah beyaz köyden renkli köye geçebilmeni sağlayan anahtardı karım. "Mortal Kombat" ta çok değişik bir fatality hareketini ilk defa yapabilme heyecanıydı. "Mario"daki kestirme yola giden yeşil boruydu. Çalışmadığın sınavın ertelenme haberiydi. Bayramda en çok para veren akrabaydı. Topluluk içinde yaptığın kötü espriye gülen tek insandı. Ilhan Mansız'ın Senegal'e attığı goldü. Ağaçta kalan topu tırmanarak indiren cengaver arkadaştı. Bozuk demir paralardan dolmuş parası çıkarabilme sevinciydi. Hayatı güzelleştiren şey karım. Hatta hayatımdaki tek olumlu şey.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder